Παρουσίαση στην ημερίδα «Κοινωνική πολιτική και τοπική αυτοδιοίκηση: μεταρρυθμίσεις-νέες τάσεις-προοπτικές», Λάρισα, 19 Οκτώβρη 2004
Παγκοσμιοποίηση: από το παγκόσμιο στο τοπικό
Σήμερα αποτελεί πια κοινό τόπο ότι η παγκοσμιοποίηση είναι μια διαδικασία που προκαλεί βαθύτατες ανατροπές σε όλα τα επίπεδα του κοινωνικού γίγνεσθαι: το διεθνές, το περιφερειακό, το εθνικό, το τοπικό ακόμα και το οικογενειακό ή το επίπεδο της ατομικής ταυτότητας. Όπως τονίζει ο Ντάνι Ρόντρικ, «η διεθνής ενοποίηση των αγορών για τα αγαθά, τις υπηρεσίες και το κεφάλαιο πιέζει τις κοινωνίες να αλλάξουν τις παραδοσιακές τους πρακτικές, και αποτέλεσμα αυτού είναι ότι μεγάλα τμήματα αυτών των κοινωνιών ξεκινούν να αγωνίζονται»[1].
Ας δούμε συνοπτικά τι εννοούμε με το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης. Όταν αναφερόμαστε στην παγκοσμιοποίηση υπονοούμε την «πολύπλοκη και πολυδιάσταση διαδικασία… μέσω της οποίας επέρχεται η ολοκλήρωση των εθνικών αγορών σε μια παγκόσμια αγορά»[2]. Η Έκθεση που συνέταξε έπειτα από πρωτοβουλία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας η Παγκόσμια Επιτροπή για την Κοινωνική Διάσταση της Παγκοσμιοποίησης με τον τίτλο Μια δίκαιη παγκοσμιοποίηση αναφέρει τα παρακάτω ως κύρια χαρακτηριστικά της παγκοσμιοποίησης:
