του
Κωνσταντίνου Δ. Γεώρμα
Το να στοχάζεται
κανείς περί κοινωνικής επιχειρηματικότητας σημαίνει «να διερευνά την ένταση
μεταξύ κοινωνικών επιχειρηματιών και τις προϋποθέσεις και τα πλαίσια της
κοινωνικής επιχειρηματικότητας∙ μεταξύ ατόμου (και ομάδας) ως συντελεστών και
κοινωνικής δομής» (Ziegler, 2009,5).
Η παραπάνω
διατύπωση εξηγεί γιατί η ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα
παρουσιάζει τα ίδια πάνω κάτω χαρακτηριστικά με αυτά που διακρίνουν τους άλλους
παραγωγικούς τομείς της χώρας. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι αλλιώς. Όπως
έχουν δείξει οι μελέτες σε άλλες χώρες, γενικά, ο τομέας της κοινωνικής
οικονομίας συνάδει με την δυναμικότητα των άλλων οικονομικών και κοινωνικών
τομέων μίας κοινωνίας.
Στο ερώτημα γιατί,
αφού οι κοινωνικές επιχειρήσεις ευδοκιμούν σε όλο τον κόσμο, στην Ελλάδα δεν
έχουν μία παρόμοια εξέλιξη, θα πρέπει να εξεταστούν η παρουσία ή απουσία άλλων
ευνοϊκών παραγόντων, που ο προσεκτικός αναγνώστης θα δει να αναδεικνύονται μέσα
από τα κείμενα αυτού του τόμου. Εδώ θα γίνει αναφορά σε κάποιους κύριους
παράγοντες και στις συνέπειες τους αναφορικά με την ανάπτυξη της κοινωνικής
οικονομίας. Τέλος, κλείνοντας , θα περιγραφούν σε αδρές γραμμές τα απαιτούμενα
για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας στη χώρα μας.