Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Το Κάιρο, η ελληνική περίπτωση και η διαφθορά


Ποντίκι » ΕΠΩΝΥΜΩΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ, 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011, Ιστοσελίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ


Καθώς ο οδηγός μάς παίρνει από το αεροδρόμιο του Καΐρου και οδεύουμε προς την πόλη, ακολουθούμε έναν καινούργιο, τεράστιο αυτοκινητόδρομο. Έτσι, καθώς το αυτοκίνητο αναπήδαγε στο ανώμαλο οδόστρωμα, δεν μπόρεσα να μη σχολιάσω: Αιγύπτιοι και Έλληνες πάσχουν από τις ίδιες αρρώστιες: με δυσκολία μπορούν να φτιάξουν ένα οδόστρωμα που να είναι λείο και... φιλικό προς τον οδηγό και το όχημα.
Οι μίζες, βλέπεις, και στις δύο περιπτώσεις, ενώ καθιστούν την κατασκευή των δρόμων δαπανηρότατη, απ’ την άλλη διαφθείρουν τους επιτετραμμένους με τον έλεγχο της κατασκευής για να μην ελέγχουν την ποιότητα. Και οι επιτετραμμένοι δεν ελέγχουν όπως πρέπει, γιατί οι εκάστοτε πολιτικοί τους προϊστάμενοι, έχοντας πάρει τη μίζα τους, αποτρέπουν τον δημόσιο υπάλληλο από το να επιτελέσει ορθά το έργο του. Εάν ο τελευταίος δεν συμμορφωθεί, υπάρχουν και άλλες μέθοδοι – αυτές τις έχουμε ζήσει στο πετσί μας. Οι μέθοδοι αυτές αποκαλούνται μετακινήσεις.
Ας έλθουμε όμως στο θέμα της διαφθοράς. Η επανάσταση στην Αίγυπτο μου κίνησε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί ξεκίνησε από ένα επεισόδιο αντι-διαφθοράς, όταν ένας νέος αρνήθηκε να πληρώσει στο «όργανο» τη μίζα που του ζήτησε για το Ίντερνετ καφέ που διατηρούσε. Και τα συνθήματα ενάντια στη διαφθορά κατείχαν κεντρική θέση σε όλη τη διάρκεια της εξέγερσης.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Η επανάσταση στην Αίγυπτο: φάση δύο. Από την πλατεία Ταχρίρ στην εκλογική επικράτηση των Ισλαμιστών


Εκεί που ήταν όλοι ήσυχοι και τα κόμματα είχαν επιδοθεί στον προεκλογικό τους αγώνα, καθώς οι στρατιωτικοί συνέχιζαν τις ίδιες πρακτικές που είχαν συνηθίσει χρόνια τώρα, ένα «τυχαίο» γεγονός, έβαλε και πάλι πυρκαγιά στην Αίγυπτο.
Μία Παρασκευή, η Μουσουλμανική Αδελφότητα, μαζί με άλλους, μαζεύτηκαν στην πλατεία Ταχρίρ, και, σε μία κίνηση που θυμίζει το δικό μας ΚΚΕ, αφού έκαναν την επαναστατική τους γυμναστική –για να θυμίσουν και στους ψηφοφόρους ότι είναι και αυτοί «ενάντια» στην στρατιωτική διοίκηση της χώρας– απεχώρησαν. Στην πλατεία παρέμειναν πεισματικά διακόσια άτομα, κυρίως νέοι και συγγενείς ατόμων που καταδιώχθηκαν, βασανίστηκαν και φυλακίστηκαν από την στρατιωτική διοίκηση. Το αίτημά τους ήταν η δικαίωση.
Η αστυνομία, και μάλιστα η ειδική μαυροφορεμένη αστυνομία του Υπουργείου Εσωτερικών, κινήθηκε για να καθαρίσει την πλατεία, με τον γνωστό βάναυσο τρόπο. Οι διαδηλωτές αντιστάθηκαν. Σε λίγες ώρες το Κάιρο φλεγόταν από τις συγκρούσεις και οι διαδηλωτές κατέφθαναν κατά χιλιάδες στην πλατεία. Η οδός Μοχάμεντ Μαχμούντ, στην οποία εδρεύει το Υπουργείο Εσωτερικών, κατέστη το επίκεντρο των συγκρούσεων.